~•Otaku Anime Dootoon •~: working

working

working

อนิเมชั่นที่ดัดแปลงจากการ์ตูนสี่ช่องจบของอ.คาริโนะ ทาคาสึ ซึ่งลงตีพิมพ์อยู่ในยังก์กังกัง
เรื่องของโซตะ เด็กม.ปลายอายุ 16 ปีที่ถูกป๊อบล่าร์ เด็กม.ปลายอายุ 17 ปีชักชวนให้ไปทำงานพิเศษที่ร้านแฟมิลี่เรสเตอรองก์ ที่ชื่อว่า แวกนาเรีย ซึ่งเธอทำงานอยู่ แม้ว่าโซตะ จะหลงไหลไปกับของความน่ารักของเหล่าสาวๆ พนักงานคนอื่นๆ แต่เขาก็พบว่าเพื่อนร่วมงานและกฎของร้านนี้มันแหม่งๆ อยู่หลายครั้ง ถึงกระนั้นเขาก็ยังคงทำงานต่อไป

การ์ตูนแนว:คอมมาดี้,ฮาเร็ม(นิดๆ)

นางเอก โลลิค่อน เห็นเติ้ยๆอย่างงี้ แต่เป็นเด็กสาว ม.ปลายซะงั้น(โนตมซะด้วย)

ทาเนะชิมะ โปปุระ/ CV. by อาซุมิ คานะ

"ฉันไม่ใช่เด็กประถมนะ ทาตานาชิคุง"

ตัวเล็กรูปร่างหน้าตาเหมือนเด็กประถมน่ารักๆ ~~โลลินมโต~~เป็นรุ่นพี่ ทาคานาชิ 1 ปี แม้นิสัยก็จะอาจเป็นเด็กอยู่บ้าง
แต่เธอเป็นผู้ใหญ่ที่รู้ผิดถูกพอสมควรทีเดียว(ถ้าเทียบจากคนในร้าน) แม้จะโดนกลบด้วยการแกล้งจากคนรอบข้างอยู่บ่อยๆก็ตามที
ไม่ชอบที่ใครมาว่า ว่าตัวเล็กหรือเป็นเด็ก แต่รู้ว่าทาคานาชืชอบเด็กตัวเล็กก็เลยปล่อยๆไป

ทาตานาชิคุง = ทาคานาชิคุง เธอเรียกผิด แต่ทาคานาชิปล่อยไปเพราะว่าน่ารัก

ไฟล์ภาพในบอร์ด

อินามิ มิฮารุ/ CV. by ฟูจิตะ ซากิ

"ผู้ชายยยย ผู้ชาย ฉันกลัวผู้ชาย ย๊ากๆๆๆ"

สาวน้อยผู้เป็นโรคเกลียดกลัวผู้ชายเข้าไส้ ถ้าเจอใกล้ๆก็ยัดหมัดเข้าลิ้นปี่สวมวิญญาณ มาคุโนอุจิ ฮิปโป แห่งก้าวแรกสู้สังเวียนทันที
เห็นหน้าตาหน้ารักแต่แรงวัวแรงควาย มือตีนหนักมาก หวยก็เลยมาตกที่ ทาคานาชิ ที่โดนกระทืบทุกวัน ไปๆมาๆก็เลยกลายเป็นว่า
ทาคานาชิ กลายเป็นเจ้าของอินามิไปซะนี่ เพราะถ้าวันไหนเขาไม่มาทำงาน เธอจะกลายเป็นหมาหงอยกลายๆ(?)

ไฟล์ภาพในบอร์ด

โทโดโรกิ ยาจิโยะ/ CV. by คิตะมูระ เอริ

"เคียวโกะซังที่เอาแต่กินและไม่ทำงาน ช่างเท่ห์จริงๆ" (ตรงไหนฟะ?)

หัวหน้าคนงานสาวสวยที่พกดาบยาวคมกริบไว้ข้างเอว สร้างความเสียวสันหลังให้ลูกค้าทุกโต๊ะแม้ว่าหน้าเธอจะยิ้มแย้ม
และบริการดีแค่ไหน รักและหลงไหลได้ปลื้ม ในตัวเคียวโกะมาก เพราะสมัยเด็กเคียวโกะที่เป็นจิ๊กกี๋ได้เคยช่วยเธอที่โดนรังแก
(แม้ว่าจะโดนไถขนมเป็นค่าบริการ) คอยจัดการขู่ทำร้ายผู้ชายที่เข้ามาใกล้เคียวโกะซังของเธอทุกคน

อนึ่ง ที่พกดาบเพราะที่บ้านเป็นร้านของมีคม (เกี่ยวตรงไหนนั่น)

ไฟล์ภาพในบอร์ด

ชิราฟุจิ เคียวโกะ/ CV. by วาตานาเบะ คุมิโกะ

"การที่ฉันไม่ทำงาน มันดีที่สุดแล้ว"

ผู้จัดการร้านนักเลงสาว หน้าตาบอกบุญไม่รับ ตัวสูง หุ่นดี แต่ปากเสีย มักจะไม่ทำอะไรในร้านนอกจากงานเล็กๆน้อยๆ
เพราะถ้าไปทำอย่างอื่นก็จะฉิบหายวายวอดหมด เป็นพวกกระเพาะครากกินล้างกินผลาญ ชอบพาเฟ่ห์ที่ยาจิโยะทำที่สุด

เห็นแบบนี้ เธอเองก็มีผู้ชายมาเกาะแกะเยอะเหมือนกัน แต่โดนยาจิโยะดักเล่นงานหมด

เหล่าตัวละครชายผู้ต่อกรสาวๆ

ไฟล์ภาพในบอร์ด

ทาคานาชิ โซวตะ/ CV. by ฟุคูมิยะ จุน

"เด็กผู้หญิงที่ตัวโต อายุเกิน 12 คิดแล้วน่าคลื่นไส้ แต่ยกเว้นรุ่นพี่โปปุระนะครับ"

ชายหนุ่มผู้มีรสนิยมที่แบ่งสายมาจากโลลิค่อน คือ "มินิค่อน" ชอบทุกอย่างที่เล็ก เพราะปมด้อยทางบ้านมีแต่พี่สาวน้องสาว
ตัวโตๆแถมชอบแกล้ง บุคลิกเป็นหนุ่มแว่นที่เคร่งขรึม เรียนดี ทำงานเก่ง แต่ปากหมา ไม่รู้จักกาละเทศะ เลยทำร้ายจิตใจใครๆ
แบบไม่รู้ตัวโดยเฉพาะผู้หญิง ช่วงหลังดูจะสนิดกับอินามิจังมาก เพราะโดนต่อย 3 เวลาหลังอาหาร เจ้าตัวเนื้อหอมในระดับหนึ่ง

"รุ่นพี่โปปุระช่างน่ารักเหมือนไรน้ำ โอ ผมอยากเป็นพ่อรุ่นพี่"

ไฟล์ภาพในบอร์ด

ซาโต้ จุน/ CV. by โอโนะ ไดสุเกะ

"โทโดโรกิ อย่า.. อย่าพูดอีก -*-"

คนครัวผู้หล่อเหลาเคร่งขรึม แต่น่าสงสารที่ไปแอบรักยาจิโยะ แถมเจ้าตัวยังชอบมาพรรณาถึงความรัก
ที่มีต่อเคียวโกะในเขาฟังก็เลยเก็บกดไปลงที่ โปปุระ ประจำให้เป็นวงจรอุบาทว์ในร้านวาคุนาเรีย

ยังไงก็ตามซาโต้ซังดูเป็นผู้เป็นคนที่สุดในร้านนี้แล้ว

ไฟล์ภาพในบอร์ด

โซมะ ฮิโรมิ/ CV. by คามิยะ ฮิโรชิ

"ความลับของทุกคนน่ะ ผมรู้หมด ^ ^"

คนครัวลูกน้องซาโต้ ลูกช่างคุย ผู้ยิ้มแย้ม~~ดูเหมือน~~ใจดีเสมอ แต่ทานโทษ ไอ้หมอนี่ละตัวแสบ ชอบเอาความลับคนในร้าน
มาขู่ให้คนอื่นทำงานแทน ชอบเสี้ยมให้คนคนร้านประสาทกินอีกตะหาก มีคนเดียวที่โซมะไม่กล้ายุ่งคืออินามิจัง

เคดิตรีวิว http://moe-board.net/bbs/index.php?showtopic=22609